свој (прид.) - восхити (имн.)

„Тој мој пријател беше дете во своето восхитување од ножот со седефена дршка и од моите мускулести раце.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Валијата и сите други поистакнати лица сметале за своја должност да му честитаат на Едип-паша и да го изразат “своето восхитување“ за успешното водење на процесот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во своите подоцна напишани спомени (1937) Лозанчев, впрочем, како речиси и сите други што пишувале за Солунските атентати, го искажува своето восхитување кон гемиџиите и нивното дело.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)