свој (прид.) - вкус (имн.)

Ќе го усовршите својот германски на мојот имот покрај Рајна. И својот вкус.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Тој го манифестира својот вкус и како способност за јавен интелектуален став со кој од еден социо-историски и културен контекст може да се проценува и оценува убавото и вредното во уметноста, нагласувајќи постојано дека „сомнежот и рационалноста секогаш треба да ги држиме будни зашто можеме лесно да бидеме заведени од вербата дека токму ние сме појавата која со својата творечка моќ може да му помогне на театарот да ги надмине кризните моменти“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
За услугите што им ги вршеше, му плаќаа добро, а често и го честеа: му даваа шише или пагур со ракија да се напие; бидејќи ракијата беше различна по јачина и од различни плодови: слива, муренка, грозје - тој само ќе ја пробаше малку, а другата ја туриваше во билакот што го носеше со себе, и кога ќе насобереше доволно, ја препечуваше во селските казани и си ја правеше по свој вкус и јачина.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Прави осаменоста да го засили својот вкус и мирис толку многу, за да стане неподнослива.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Го измени малку својот вкус за да им се прилагоди на нејзините идеи и беше внимателен со крилјата дома; искршениот порцелан и лампите предизвикуваа тревожења што тој ги избегнуваше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)