свој (прид.) - верба (имн.)

И тогаш се помири со она што е и во својата верба најде гордост со своето потекло, без притоа да биде повеќе или помалку вреден од браќата свои.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не му беше заради самото крувче, како што не му беше ни само заради компирите (пак ќе се роди нешто!) Не, тој се чувствуваше излаган во својата верба, насамарен, и му беше криво дека се покажа толку наивен да оди по умот на овој калпазан, како што почна во себе да го вика Пискулиева.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)