свој (прид.) - триесет (бр.)

И проѕирност каква што не видел во своите триесет и две години, во сите триесет и две жени што ги имал или што сакал да ги има.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Од старост или од жал по стопанот, во една ноќ пцовиса и Благоевото куче Клисар, а ќерка му, сипаничавата Савка, се омажи во своите триесет и две години за еден вдовец со пет деца, во некое село, чинам, Челопек.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Подоцна се омажила за Јован, од кого родила уште цетири деца а потоа пак останала вдовица, на свои триесет и шест години и до крајот на живот, значи уште деведесед години живеела сама, без маж.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Сè до својата триесет и седма година прави пауза на филмот, работејќи како професор на филолошкиот факултет во Мадрид.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И проѕирност каква што не видел во своите триесет и две години, во сите триесет и две жени што ги имал или што сакал да ги има.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таму се запознава со телевизискиот режисер Жан Мароно, и тој ја повикува да снима филм за африканската криза од глад.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Од старост или од жал за стопанот, во една ноќ липса и Благоевото куче Клисар, а ќерка му Савка, се омажи во своите триесет и две години за еден вдовец со пет деца, во некое село, чинам, Челопек.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)