Во секој случај, корисникот ја фрли мистериозната таблета на под.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
До полноќ, гужвата драматично се зголемува и, судејќи според зениците проширени како чинии, некои од овие луѓе ја земаат својата втора или трета доза.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
При толку висококвалификувани бајачи, недостасува само уште Асан, троа замижан. Ококорен и тој не се мами.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Одеше што одеше, нозете му окапаа на Исус Христос, рскавицата му се сотре во колената дури од првата влезе во својата втора Пиета.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Со своите терасасти објекти, пример е вилата на Шен (Schen) од 1912-та г., Адолф Лоос (Adolf Loos) бил претходник на Ле Корбизие (Le Corbusier), кој во својот втор закон за нова архитектонска доктрина предлагал кровни градини.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Во 49 година, за време на својата втора мисија, а прва за пренесување на христијанското учење во Европа, првата земја која ја посетил Павле била Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
И покрај внатрешниот немир, а веројатно и грижата на совест поради напуштањето на своето татково огниште и поради избегнувањето да земе активна улога во акциите за самобитноста на Македонија, Христов со своето творештво, кое од алфа до омега е поврзано со Македонија и дијаспората, гради свој морален интегритет во својата втора „посвоена“ татковина.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
„Тивко! Приберете се и бидете подготвени да го пречекаме!“ - заповеда високата георгина и ја гушна својата втора сестричка којашто исплашена се втурна кон неа.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Вниманието на критиката и на пошироката читателска публика го привлекол веќе со својот втор роман И не рече ниту еден збор (1953).
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Поважни дела на Х. Бел се: Куќа без чувар (1954); Лебот на раните години (1955); Билјард во девет и пол (1959); Мислењата на еден кловн (1963); Пречесто одиш во Хајделберг (1970); Групен портрет со дама (1971); Загубената чест на Катарина Блум (1974); Жените во пејзаж со реката (1985); Завештание (1985).
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И немилосрдно заклучи: „Оваа беше краткотрајна.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Сатурн помисли дека се вратила кај својот прв сопруг, нејзин школски другар од средно училиште, со кого тајно се венчала уште кога таа беше малолетна, а кого по две години поминати без љубов го напуштила за да влезе во својот втор брак.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Не стасав да ја задржам пред својот втор вид.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Хабиб Бургиба беше преселен во крајморскиот Морнаг во вилата на својата втора сопруга Васила Бургиба, со нужна заштита и медицинска нега.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тогашниот претседател на САД Бил Клинтон ги поканува Ехуд Барак и Јасер Арафат во Кејмп-Дејвид.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Поради нив ја напушти и својата втора сопруга Васила Бургиба.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој е на крајот од својот втор мандат и посакува да ја напушти Белата куќа со историски потез кој би го обезбедил реизборот на кандидатот од неговата партија, Ал Гор, тогашен потпретседател.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Неповикани влегоа во моето детство, во долгите есенски седмици во кои беспомошно лежев болен од својата втора по ред бронхопневмонија, а покоен чичко Миле посака да ме развесели носејќи ми стрипови од колекцијата на неговиот син, покоен Лабиш...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Мајка тешко се соземаше од загубата на својот втор син.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тоа беше така сѐ до вечерта кога Мајка, по многу години, го изнесе својот втор каталог на стоковната куќа Ла Ринашенте.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Учена во училиштето да ја сака Франција, низ францускиот јазик, низ божјите пораки, пренесувани од светите лазаристи, со лаичката варијанта, Мајка всушност ја засакува Италија, како земја на својата втора мајка Клементина.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Незамисливо, би рекла неговата сѐ уште-Преговарачка партнерка кога тој тоа така би го изразил; но најдобриот доказ за Френк дека стигнал до последното П во ПБПДП е дека овие увиди, иако растажувачки, вкупно гледано деновиве му носат колку бол, толку и задоволство; задоволство што толку долго време (иако помалку отколку што очекуваше) ги имаше, ако не богатството и славата, тогаш почитувањето од своите студенти и колеги додека предаваше, нежноста на својата возрасна ќерка и возрасниот син на Џоен од нивните претходни бракови и, над сѐ, љубовта и пријателството на својата втора животна сопатничка, чии што талент и доцниот успех го радуваа барем онолку како да се негови.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Аха: Со починатиот грчки писател Никос Казанцакис, на пример, со авторот на Зорба итн., кој, во писмото на својата втора жена, Елена, изрази надеж дека на својата постела за умирање ќе има шанса да се прости, можеби и со бакнеж, од разното медитеранско овошје во коешто толку уживал во текот на децениите.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
За Кулик- личноста беше од голема важност да не ја прифати одговорноста за однесувањето на своето второ јас, Кулик-песот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Авторот на „Марсовските хроники“ одбива да созрее, останувајќи близок до формата на мрачниот По, а не се прифаќа за романот, обликот на Бароуз, својот втор идол, авторот на простодушно и детинесто раскажаните приклученија.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
И така, потпевнувајќи си и отпивајќи две освежителни голтки од чашата со природна лимонада, мајка ми ја почнува својата втора приказна за време на овој белградски престој.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
„Мислам дека е време за нашата Вилијам Тел точка“, ѝ вели пијаниот Burroughs на својата втора жена Joan.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Од „ридот“ на својата втора санка Дедо Мраз извади вреќуле, а од вреќулето неколку големи чоколади опашани со свилена панделка.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Помалите држави обично имаа легации (претставништва) на чело со т.н. министер или конзули (кои биле задолжени за економските интереси). 10 The Foreign Relation of the United States scries, во нив нема голем број документи коишто се однесуваат на американската политика спрема македонското прашање. 11 Термин од меѓувоениот период со којшто се означувал регион каде што судирите и насилството биле вообичаени, сиромаштијата била правило и каде што населението напросто не било подготвено за западните идеали на политичката култура: регион во којшто „ориенталниот“ карактер на Турците ги одзел европските вредности. 14 Во својот втор претседателски мандат (1937-1941), Франклин Делано Рузвелт поголем дел од својата државничка дејност ја посветил на внатрешната политика, а интересот за надворешната политика бил во втор план.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во овој период за таквиот негов однос големо влијание имале изолационистите, во чии редови се наоѓале главно Американци од германско, ирско и скандинавско потекло.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Веќе 1932-та тој напиша во предговорот за својата втора по важност есеистичка книга, Расправа, еден лапидарен став: “животот и смртта му недостасуваа на мојот живот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Поради таа лишеност е оваа моја внимателна qубов кон вакви ситнурии”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Многу години подоцна, во својот “Автобиографски есеј” од 1970-та, тој повтори дека & останува верен на планетата Тлон, т.е. на светот на книгите: “Да ме прашате да го именувам главниот настан во својот живот, би рекол дека тоа е библиотеката на мојот татко.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Всушност, понекогаш помислувам дека никогаш и не сум излегол од таа библиотека”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Мислам дека предолго седев во мојата собичка, дружејќи се со компјутерот и со своето второ јас.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Јули само што не навлегол во својата втора половина и јас тукушто се вратив од едно прекрасно патување.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога ќе се сетам на времето од пред две – три години и на мојата најголема и најтажна опсесија – дека годините ми минуваат, сите некаде одат во странство, а јас преку граница не сум мрднала, и дека којзнае кога и дали воопшто некогаш ќе ми се случи, ми доаѓа самата себе да си се изнасмеам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)