свеж (прид.) - крв (имн.)

Би било фино кога би раскинал дел од нејзината кожа, кога низ неговите нокти би протекла свежа крв, кога би ја удрил нејзината мека глава од креветот, истовремено нежно продирајќи низ нејзините бутини, врзувањето е неизбежно, фа, фа, обесени пупки, црвено. . .
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Треперливо се држеше за работ од операционата маса, којашто сѐ уште беше лизгава од свежата крв.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Одеднаш, се здрвив од страв. Ене онде, крај оној камен, забележав коски од некакво животно, на кои имаше свежа крв и парчиња живо месо.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)