руски (прид.) - емигрант (имн.)

Нивниот кираџија, руски емигрант и продавач на мали гипсени фигури премачкани со црвена и златна боја, познат под името Генералстап, победнички се удираше со големата тупаница по разграштените влакнести гради и во бас со смешен јазик говореше: - Вода, вода! Мачки, мачки!
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Од кажувањето на рускиот емигрант, можеа да се наслутат повеќе вистини.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Грижи колку да сакаш! Ја мачеше посебно татковата опседнатост со јагулите и згора на сѐ и дружбата со рускиот емигрант.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Според Јагулчета Дримски, Цветан Горски, го започна својот прилог од „високо“, а и што му требаше да го меша во овие работи рускиот емигрант.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Слушајќи го неповторливиот Игор Лозински, Татко и Цветан Горски продолжуваа, секој поттикнат од своите внатрешни мотиви, да се надоврзуваат на загадочниот пат на јагулите што им го откриваше рускиот емигрант.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Татковите книги, или барем некои делови во нив, ги пребарувал и Русинот („рускиот емигрант”, Игор Лозински.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Има во расказот „Црниот лебед“ на Гајто Газдинов, еден впечатлив лик. Станува збор за рускиот емигрант Павлов. Човек со необични способности.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И покрај пријателството во минатото со рускиот емигрант.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)