ржен (прид.) - леб (имн.)

Тие уште употребуваа борина за светло што сами ќе ја насечеа по боровите кории, тие уште носеа кошули од домашно ленено платно, тие уште јадеа домашен, црн ’ржен леб, иако цело село од поодамна се беше свртело кон готово, купечко бело брашно.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Црн, ‘ржен леб, парче мармелад со некаков чудникав сладуњаст и гнилест мирис.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)