растурен (прид.) - народ (имн.)

Но, векот одминува, јас одминувам, еден растурен народ, како жив талисман ќе им ги прераскажува на иднината оние кои останале тука и сега шетаат за да му бидат ситна прав на брегот на морето.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)