Учтиви со секого тие распеани птици ја исполнуваа сивата здодевност со смеење, шум и песна до длабока ноќ.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Не сонувавме раззеленети ливади, созреано овошје, распеани птици... туку опожарени куќи и расплакани мајки…
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Песната на американскиот дрозд се умножи и претвори во цела шума од распеани птици.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)