А песокот, ситен, се претура под нашите боси нозе и не можеме да држиме рамен чекор.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Чекореше со една изострена готовност во секој свој долг и рамен чекор, сеќавајќи го сега наеднаш во сета негова полна стопленост и понесеност потсветнувањето на секое влакно во своите мускули.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Само воени лица, и тоа офицери, одат така исправено и со рамен чекор.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)