Честопати ги пасев воловите и наидував на ливади со разни цвеќиња, секакви бои имаше, ќе се занесев во нив, ќе гледав разни бубачки како ги опрашуваат и им помагаат за догодина да бидат уште поубави, да се развиваат и да цветаат и тука се ставав и самата (и дури ќе заборавев дека воловите ги чувам).
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Зад анчето имаше бавча засадена со патлиџани, пиперки, кромитче, празенце, зелчиња и разни цвеќиња.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Цела пролет, цело лето, разни цвеќиња.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)