И така, со најубави желби и полна готовност да му помогне, старецот го испрати својот долгогодишен слуга, а Петко го напушти овој свој дом не без тага на душата и болно чувство што ќе се оддели од својот питачки стап, но сепак задоволен од тоа, дека ќе може подоцна, како поп да му отслужи и литургија на неговиот свети Илија, како што му собираше осумнаесет години разни подароци од селата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ми донесуваше разни подароци, некогаш топка, некогаш музиче, а тоа лето ми ја донесе книгата на чии корици пишуваше: „Народни песни за Крали Марко“.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)