Сфаќајќи го предизвикувањето на црниот Пандил, една од стариците со надеж, ако не и со радост, им рекла на другите тажачки дека секако ќе си ги споменат своите покојници крај мртовец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пак како пред тоа беа глави на колови, загледани една во друга и сакаа да поговорат за таа земја, сеедно, за таа или за некоја друга.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Птичјите очи на клунестите лица им солзеле.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тогаш се случи. Зад некакви изглодани карпи со дамки се појавија двајца на чии лица претчувствував клунови и птичји очи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Плуканките околу тиа двајца беа како разначкани птичји очи.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)