пролетен (прид.) - сонце (имн.)

До самиот агол од училиштето мравките го изнесле своето житце од „амбарот" и го сушат на пролетното сонце.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Скржавото пролетно сонце уште не го распеало софиското зеленило, уште дрвјата не личат на мајски, цветовите пупат, преплашени од налудничавите априлски каприци на времето, цветните алеи по булеварите и парковите сега почнуваат да се шаренеат...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Така помина зимата. Пролетното сонце сите ги мамеше надвор.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Слобода е кога на улиците ќе се исфрлат и истресат сите сандаци од мемливите тавани, сите постели со влажен памук, кога ќе се истребат сите лебарки, подрумски стаорци и маларични комарци, кога сите куќи ќе се бојадисаат во бело, сите прозорци ќе се отворат, сите алишта ќе се извријат и исперат во изворска вода и ќе се остават на пролетно сонце да се сушат.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Никој ништо не истражувал и не докажувал. Лесново можело да има уште едно име - Заборав.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сепак од првото пролетно сонце до есенските дождови луѓето го гледале каменот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Погледнува, значи кон морето, а таму во бело кајче, облечена во бел фустан од тантела, со парасол над главата и децата покрај неа, облечени во машка и женска матроски облекла, нежно насмевната му мавта Гита.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Овој град некогаш полн со здравје, сега неухранет, вошлосан, отворен кон болестите на душата и телото, на работ од епидемијата на тифус, на уплав, на треперење пред неизвесните времиња, под ударот на болести и несреќи што најнапред, како по правило, прво ги погодуваат сиромашните, брзо фаќаат корен и се шират меѓу најмногубројните.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И тука се сите, сите, сите: децата, Цви, неговите, нејзините родители дојдени на посета кај сватовите и таа облечена во фустан со ведар дезен и прекрасна берлинска шапка по последна мода што не допушта во очите да ѝ бие сјајното галициско пролетно сонце... 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Е: Заслепува пролетното сонце. На небото разлетуваат галеби.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се колнам, болскотеше пролетното сонце, на снегот уште појасно, уште посилно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Лицето ѝ грееше како пролетното сонце на небото.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
II Пролетното сонце веќе заоѓаше над планината и околу него се собираа некои црвени облачиња што носат кучешки ветер.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)