И навистина се погоди времето. Пролетен ден со сите свои убавини.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И ќе го сочував ли, ако не беше љубезното момче, тој убав пролетен ден во Прага за спомен и за долго сеќавање?
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
1. Сонцето веќе беше искочено високо над Перун и почна да припечува над главите на аргатките во оградите и нивите на Демовци, Селимовци, Мерсиновци, Адемовци, Гола Сабја, Маџаровци и другите турски чифлизи во Крушевица кога, во еден од убавите пролетни дни на илјада осумстотини осумдесет и... година, се вратија од полето Јован Пантовски и Адем Маџаровски и се качија на маџаровската кула.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Така беше во јасните пролетни дни.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Често гледаш во тие пролетни дни - излегува малата колона од интернатската врата, свива покрај градските гробишта и за малку ете ја во слободниот простор на полето.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Во тие јасни пролетни дни, на поручек, нашиот скаутски вод „Елен”, составен од седум души, се упатуваше
на практична обука в поле.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Во него, секоја година, во првите пролетни дни, се одржува најголем велесаем во Европа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Денот беше дождлив, од оние дождливи пролетни дни, кога ти се чини дека е длабока, сива есен.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Само во куќата на Попставревци како да не му се радуваа на овој убав пролетен ден...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Штом ќе почнеа убавите пролетни денови, ширинката околу крушата се полнеше со деца.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Бил убав пролетен ден, 6 мај 1906 година.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Првиот пролетен ден, слободни за неколку часа од интернатска суровост, тие го користат, фатени еден за друг со раце се кикотат вака, без некоја смисла, само за тоа дека им е добро а нешто во нив шири крилја, и сите лесни како птици летаат во просторот од вода, сонце и ситен влажен песок.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Околу нив, низ брмчењето на пчелите, низ песните на птиците, низ зеленилото, низ миризбите на цвеќињата, одминуваше, се валкаше како весело дете, најубавиот пролетен ден.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Мајка ми седнала на седлото пред војникот а коњот во кас го пресекол полето и тоа по оние тесни селски патеки по кои и воловските двојанки многу ретко заскитуваат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ова се случувало во јасен пролетен ден, еден од првите во април, поточно на вториот или трет ден од кусата априлска војна во 1941 година што го означи крајот на кралството Југославија.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но луѓето од безизлениата улица ги притиснуваа и јадри насреќи, им ги виткаа плеќите и ги менеа брзо и очигледно; така се менат првите пролетни дни под доцнежните и злобни зимски ветришта.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Со првите пролетни дни, по сите зимски мори и плашења, едноокиот дошол ноќе од непознат крај, убил туѓа кобила и со големите нокти ѝ ја искинал утробата; ѕверскиот корен можел да му се напои само со густа врелина на крв...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И нигде на планината не можеле да најдат трага од неговите големи стапалки, и ако нашле не ќе се излажале - ногата на тој изрод не можела да застане ни во детска колепка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Господи, се прашав, секогаш ли младоста на момчоците почнува на првиот пролетен ден?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Отиде. Како никогаш да не стоела на прагот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тој ден, не се сеќавам веќе точно, беше ли понеделник, или вторник, еден од оние пролетни денови, годинава, дојде таа од работа и уште од врата, сета возбудена, ме побара низ собите: - Ведан, Ведан, Веданеее, тука ли си!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ние, децата козармаалци, нестрпливо ги очекувавме новите пролетни денови.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тој ден беше како и сите други пролетни денови.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
- Колку убав пролетен ден, луѓе божји, велеа жените, колку убав ден поминува низ полето!״.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)