проклет (прид.) - сон (имн.)

Во моето сеќавање сè уште се движеа необичните слики од сонот а помеѓу нив можев да ја распознаам и решеноста дека во мене воопшто не се јавува желба да обвинам поединци, или да сочувствувам, а ако е потребно дури и да страдам поради моето однесување во тој проклет сон иако во него се најдов не по своја вина.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тој побара вода да се напие; се напи, постоја неколку мига допрен со грбот на перницата а со главата на ѕидот и рече: „Проклети соништа...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тој проклет сон беше таков... Тој проклет сон се обвистини...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)