проклет (прид.) - месечар (имн.)

Како да ги наплатуваше долговите: замавна со столот и ја погоди таа глава. „Еве ти“, рече „Еве ти, проклет месечару.“ Се повлече еден чекор назад не пуштајќи го столот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)