„Ах, клетиот“, заплака жена му, „затоа тој се влечеше и не сакаше да умре...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
(Се разбира, сега, иако малку доцна, сепак сфатив, дека татко ти посакувал да покаже дека и тој е чедо на животот па токму поради тоа, тој проклет живот не смеел да се однесува кон него толку сурово, и везден да го казнува).
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Кога ќе се сетам што најмногу ми недостасува, тоа е насмевката што се раѓа на моето лице и спокојот во мојата душа кога ќе се појави нов сјај во твоите очи кога доаѓаше да бидеш со мене.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ќе се отргневме од овој проклет живот овде...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Не згрешивме, ќе трае засекогаш, во најинтимните и најскриените делови на нашите срца, чувана од секаква нечистотија што ја носи овој проклет живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)