Притворајќи ја портата татко ѝ и мајка ѝ, и се разбира и јас зад нив, низ процепот гледавме како се оддалечуват, чекорејќи еден покрај друг, на пристојно растојание.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Со пријатна возбуда се сеќаваше на тие моменти.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Пурим алегре!14– додека на лицето му се појави еден чуден израз, мешавина на трогнатост и пријатна возбуда.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)