И ја слушаш приказната за тоа дека се храни само природно и само природни материјали може да поднесе на себе и на кожата своја, а гледаш дека и со пиво се налева, дека тоа си е природен пијалок... ’ко боза отприлика.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Всушност, може да кажеме дека Хундертвасеровата употреба на боите во сликарството е блиска на Јозеф Бојс (Josef Beuys) и неговите идеи околу социјалната пластика, употребата на „топли“, природни материјали (маст, кожа, смола итн.), а во архитектурата на Гауди (Gaudy). 130 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тргнувајќи оттаму, можеме да се запрашаме дали Duchamp-овиот проект самиот да произведува пигменти, од почетокот до крајот на процесот, тргнувајќи од природните материјали, металот, прашината или чоколадото, се состоеше токму во тоа да ги произведе „првобитните” бои, т.е. творечкиот процес да го приближи до неговите извори, моментот кога се насобира глина во ступа, значи по узор на ренесансните мајстори (каков што е Leon- ardo кој самиот ги ситнеше боите во својата bottegha), како некаков заколнат ерген - што токму и беше - своето чоколадо.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)