Постоеше средба, музика, првите зборови, неколку испиени чаши... како и секогаш кога некоја привлечна девојка ќе седне на истата маса во преполното кафуле.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Таква една, доволно привлечна девојка без деца. Службеничка.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Таа беше свесна дека е привлечна девојка, но сепак тие довикувања правеа да се чувствува малку непријатно.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Овде, треба да се рече, една особа ни се допадна.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)