ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Наместо тоа се респектираат идеалите за етичка и интелектуална автономија.

За претходните генерации се верувало дека не го разбираат светот толку коректно и потполно колку што го разбираме ние.

22 Може да се осети во Кантовата употреба на зборовите “имај смелост” и “биди храбар” неговото чувство дека претходните генерации се препрека за прогресот на човештвото.

Тој, исто така смета дека претходните генерации не биле во право и дека не може многу да се научи од нив (ако тие и треба да се проучуваат тоа е главно заради идентификување на грешките со кои не навлекоа во форма на дихотомиски пристрасности и логоцентрични предрасуди.

Сепак, неговиот почит за античките авторитети со кои се согласуваше е споен со неговото непочитување на оние со кои тој не се согласуваше.

Според тоа традицијата треба да се надмине.

Така Кант, на пример, објаснува во неговиот есеј Што е просветителство? дека човештвото не успеа да достигне зрелост сѐ до добата на просветителството, не затоа што на претходните генерации им недостасуваше интелигенција, туку затоа што тие не се осмелуваа да ја применат, не ја имаа храброста да ја користат нивната интелигенција без нечие друго водство.

Гледиштето дека неговите учења радикално прекинуваат со традицијата е едно од оние нешта што го прават Дерида во голема мера дел од неа.

Биди храбар да ја употребуваш сопствената интелигенција!“

Тој повторно е непријателски расположен кон авторитетот, дури до иконокластички степен на наслада.

Честопати, враќајќи ѝ на средбата со Ататурк, со сознанијата што ми ги носеа новите времиња, во мене се потврдуваше мислата дека секоја револуција, решавајќи го проблемот со забрзана промена на животот на луѓето, елиминира еден поредок за кој претходните генерации вложиле голем труд, големи маки и страдања...

„Знаевме дека нашата програма за обука при користење дрога беше исто толку опасен колку и споменувањето на сексуалното воспитување на претходната генерација.

Исто така, благодарејќи на сексуалното ослободување, откривме дека можело да се биде геј без да се биде женствен. (Или така си замислувавме.) Затоа, не гледавме сличност помеѓу нас и претходните генерации на шоу-кралици, оперски кралици и филмски кралици.

Ако постои француски соодветник на, да речеме, Мадона или на Кајли Миног, тоа веројатно ви е Милен Фармер, чие име треба само да се спомене за да разбуди геј- клишеа – иако имево има такво дејство само во Франција, а не другаде во светот – токму како што Далида не им значи многу на геј- Американците, иако е здробен и трагичен лик сличен на Џуди Гарланд и еднакво класична фигура во очите на геј- Французите од една претходна генерација.

Генерациската различност си ја дефиниравме со отфрлање на геј-културата на претходните генерации – со отфрлање на самата геј-култура – како нешто очајно анахроно и неуко, како замена за правата ствар.

Стрико ми Ото бил црната овца на претходната генерација и тој ме крстил. Некого морал да крсти, па ме крстил мене.

Од него зрачеше нешто волшебно.

Често нѐ посетуваше, носеше повеќе слатки отколку што татко ми сметаше дека треба, зборуваше, зборуваше, а на крајот ја почнуваше својата операција за олеснување на ќесето.

Сите луѓе мислеа дека своето знаење можел да го „посребри“ – така велеше претходната генерација, но тој не го посребри, наместо тоа ги посребри нервите на своите роднини.