преполн (прид.) - веќе (прил.)

Сакаше нешто да изусти, но овој само го стави прстот на уста, и блед, полулуд, сломен, жив колку и мротвец, изусти: „Псссст! Од словата твои утробата ми е преполна веќе“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)