– И така, чеда мили, во Поградец, во есента на 1940 година, дојдоа повторно италијанските војници – го започнуваше Мајка старото кажување, но секогаш со други зборови, разубавени, без да ја измени, никогаш, првобитната суштина.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тогаш тој едноставно постои во поврзаност со својата првобитна суштина и преставува неодвоив дел од природата, од која доаѓа и во која се враќа.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)