Пристапот до главнотековните општествени облици: воената служба, припадноста во црква и бракот.
Ова многу ги објаснува карактерот и преокупациите на современата геј-политика.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Има, сепак, и понатаму важни материјални барања во таквите борби за вклучување, но тие им се некако подредени, барем во реториката на движењето, на асимилациските и конформистичките цели.
Во таков контекст, геј-културата сѐ повеќе изгледа како бизарен, нестварен, неопиплив, небулозен, ирелевантен поим.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
За него, не постои претстава за правична распределба.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Прашањата како што се воената служба за гејовите и еднаквоста во однос на бракот, кои порано беа борби за пристап до осигурување, за правична распределба и за отстранување на дискриминаторските пречки, сега стануваат борби околу симболизмот на општествената припадност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Целата работа е во потребата да се вклопиш, да му се приспособиш на местото во кое веќе живееш и работиш.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога геј-луѓето ќе се лишат од заедничкиот, комунален живот, од сопствен општествен свет, главната мисла на геј-политиката веќе не е отпорот против хетеросексуалното угнетување, туку тоа станува асимилацијата, односно приспособувањето кон главнотековното, поривот за општествена прифатеност и интеграција во општеството во целина.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)