На патот кон Поштенскиот дом, на некогаш уредено место за починка се згрозија: искршени клупи, дури откорнати, насекаде стакло скршени шишиња - алкохол.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Сè до Поштенскиот дом... - ... отаде последните куќи заличуваа на гнезда меѓу гранките.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Знаеш не сме ни до пола пат има уште одење до поштенскиот дом, па низ шума до детското одмаралиште, па низ парк-шума и дури потоа - голема угорница до врвот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)