постар (прид.) - господин (имн.)

Ина покажуваше кон нас, и аѓутантот, постар господин во црн костум со бордо пеперутка и со бела коса, дојде и на лош српски јазик нѐ замоли да си одиме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во Лерин запознав еден постар господин кој продаваше весници и цигари во трафика.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А можеби не е лошо да го повика оној симпатичен постар господин со шахот, да касне од пастрмката.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)