постар (прид.) - брат (имн.)

Постарите браќа, како што израснуваа, подземаа од семејните обврски, откако ќе изучеа некое средно училиште, најчесто медицинско или техничко, веднаш се вработуваа, отворајќи перспектива најстариот да студира. Повеќето се определуваа за медицина.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не може човек од ниедна страна да се доближи до Калето! – рече брзо постариот брат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А кога постариот брат влегуваше во политиката, главен советник, амортизер на неговите занеси, радикални замисли, засилени реакции, избрзувања, илузии, беше татко ми...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ноќта око не склопивме. Чекавме да дојдат по татко ми и постарите браќа. Но никој не дојде.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А сега... Откако ги испрати двајцата постари браќа кон Калето, беше нивни ред да носат храна, не мина ни половина час, три пати се чу ударот на металната рака врз металното топче на надворешната порта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Вечерта татко ми, со двајцата постари браќа појде до најблиските семејства, па веста и планот за акцијата се проширија веднаш низ Козар маало, сето готово да се жртвува за Чанга, за козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Веста на најстариот брат за пописот го собра сето семејство на чардакот. – Попис на козите, ја прекина мајка ми прва тишината – не ќе е на арно! – Тие сакаат да видат колку кози имаме па ножот! – рече еден од постарите браќа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тогаш Рашела го фати намигањето на моите постари браќа, што мајка ми, и самата во тој миг влегувајќи во кујната остро го пресече, подавајќи ѝ го на Рашела лонецот за млеко, и растерувајќи ги нив по нивните соби, испраќајќи ги со викање дека по цел ден се излежуваат и дека дома ништо не помагаат.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Некаде во времето кога лицето на татко ми стануваше сѐ позагрижено додека го слушаше радиото што тие години го беше купил на голема радост на моите постари браќа, Рашела се вљуби.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога ќе му влезеше униформиран човек, се збунуваше, делум и зашто не го знаеше бугарскиот јазик, така што опслужувањето го преземаше мојот постар брат кој поради сето тоа, го напушти школувањето и се предаде на работата на дуќанот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Постариот брат го имитираше Мусолини.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Израснав со стриповите на мојот постар брат Марк.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Зад темнината постариот брат дарува леб а помладиот вино и се разбираат со гладните без преведувач.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Нам ни купи нови обувки и панталони па не моравме повеќе да ги носиме оние изветвените приспособени облеки на постарите браќа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Набргу стигнаа и тројцата постари браќа кои веќе имаа свои семејства и не живееја со родителите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
По ручекот, на заминување, постарите браќа го прегрнаа цврсто, многу поцврсто одошто порано, небаре заминуваат некаде далеку, а него го оставаат сам на чардакот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Па тоа тој не го направи ни кога еден од постарите браќа откри еден преведен ракопис на Татко, од времето кога уште работеше во Институтот за национална историја, кој подоцна беше објавен под друго име...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Започнаа да доаѓаат постарите браќа, со семејствата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ване оддалеку го слушна Звонко како прашува, постар брат помлада сестра: - Прашај кој бара.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И така Дуде растеше од Груда до Горда, додека слободата слегуваше од планините до градовите, прво во опинци па во цокули па во чевли, а сирењето што им беше и појадок и ручек и вечера сега го немаше ни за лек, додека се подавија во пипер и патлиџан, барабар во краставици со сите кривини, а девојчињата што ги израснаа крутите селски здолништа немаа со што да си ги покријат пожолтените гаќички па навлекуваа куси панталони од постарите браќа и ги префаќаа нивните кражби по соседските овошки.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Излегува дека злодухот одговорен за асоцијацијата бил Рејмонд Петибон, графичар кој многу ја сакал басистката на Соник јут, Ким Гордон, и кој бил многу популарен на панк-сцената во Лос Анџелес (постариот брат на Петибон е основач на легендарната панк-група Блек флег).401
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Песната, всушност, е една од најраните композиции на Соник јут. Првобитниот наслов ѝ бил „Пушење“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Според Стиви Шик, „Насловот (на нумерата)... е преземен од една маица на Турстон (Мур, пејачот и гитарист на групата), на која имало илустрација од Рејмон Петибон на холивудската дива Џоан Крафорд во насловната улога на хероината од класичниот филм од црната серија, Милдред Пирс, под која било начкртано „Пушење?“.402
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Првобитната едноминутна демолента на таа нумера може да се слушне на луксузното реиздание на Гу од 2005 година.400 Природата на врската меѓу оралниот секс и кинематографското алтерего на Џоан Крафорд можеби не е видлива веднаш.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога ја виде нејзината врамена фотографија при неговата прва посета на домот на дедо си, ја препозна и рече дека брат му му кажувал дека таа сега лежи в земја.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Хајнерле не ја помнеше мајка си. Софи Фројд Халберштат умре кога тој имаше тринаесет месеци; ликот ѝ го знаеше според фотографиите кои ги направил татко му, а слушал за неа од својот неколку години постар брат Ернст.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Фабриката што го стипендираше неговиот постар брат, одличен студент на Технолошкиот факултет, не можеше да му обезбеди работно место по неговото дипломирање.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Помала си и треба почесто да ми се јавуваш. - ја прекори постариот брат - За добро да е!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не знаете што е нарезак? Па постар брат на карнекс паштетата.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Денгубничке проклета, утре в зори со коритото за алишта на вода да одиш и таму да останеш до ноќ сосе четка и пиралка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Меѓутоа, трогнат од широкоградоста на постарите браќа, кои заради заедничкото дело биле готови да се откажат од најмилото на светот, најпосле и тој попуштил и ветил дека ќе молчи таа ноќ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога помисливме со министерот дека претседателот се повратил, тој повторно забразди, сега во друго време: - Какви ви се односите со постариот брат, уште ли сте заедно?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Тие одамна не се со постариот брат! - прифати место мене повторно министерот Есебси.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во таа темница видов нешто што доаѓаше кон нас, а потоа го препознав постариот брат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Знаеше дека има постар брат и сестра – близначе со него.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Многу го сакаше Анѓа својот постар брат, ама не помалку го сакаше и своето братче Ангелета.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Родени се во времето на Втората светска војна, растат во времето на Хувер и Макарти, постарите браќа им се регрутирани во Кореја, мајките ги учат дека е срамота да се врти со колкови и да носиш тесни панталони, татковците ги учат дека е срамота да имаш црнец-другар, свештениците ги гушат да клечат на колена секоја пред својот тотем, општеството ги учи дека треба да станат домаќинки и да бидат верни сопруги што ќе израѓаат еден куп деца што ќе гинат по Виетнам - а тие се маѓепсани од Елвис, којшто заводливо врти со колковите, маѓепсани се од Џери Ли Луис и неговите тесни панталони со набабрен шлиц, маѓепсани се од црнецот Литл Ричард кога вели уап-баба-луба-би-ба-буп... и ете, затоа вриштат, затоа што им го бранат сето она што душата им го бара!
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Сега јас бев сам во чунот на судбината, пловејќи кон другиот брег на егзилот. Бев без Татко и без Мајка, без постарите браќа...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка не беше била никогаш, на ниту една родителска средба за постарите браќа, па тие си ги завршија училиштата со одличен успех и со примерно поведение.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мора да биде пренесена итно во болница! – Дали има надеж да издржи, да оздраве, да стане? – го прашав, со солзи во очите, загрижениот постар брат. – Сè што може медицината за да се спаси, ќе биде направено!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Постарите браќа не можеа да му одолеат на искушението, следени од будниот поглед на Мајка, да слезат, да се наттрчуваат со вовчето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка се радуваше на средбата со својот постар брат Илјами, со својот полубрат Бубуш, ја запознаа неговата сопруга Афрдита, од славното семејство Упи (Ypi), ученичка во францускиот лицеј во Корча и дипломка во Италија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога ќе ги продадеше билетите за последната проекција, обично идеше Татко, или некој од постарите браќа, за да се вратат заедно дома.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Имаше постар брат, но сета нејзина љубов беше насочена кон малиот Бубуш.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Тие што ни го даруваа животот -крикнува постариот брат, вон себе, со ококоравени очи. – Родителите наши!
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Секое повнимателно следење на постапките на мојот постар брат го наметнуваше заклучокот дека станува збор за личност длабоко проникната од еден вид неконтролирано перчење, или, да бидам по малку и злочест: перчењето е неразделен дел од неговото неодговорно его.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
(Само да слушневте со каков занес овој збор го изговори мојот постар брат!)
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Навистина, колку е среќен мојот постар брат?“, прашав.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Таа внимателно следеше како мојот постар брат го фрла на рамињата сакото; како сосема непотребно прави уште еден круг околу големата маса во салонот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Талкајќи по причините за ваквото однесување на постариот брат речиси без некои надворешни нашепнувања дојдов до заклучок дека него всушност го покренува, но и поткрепува, големата концентрација на неодмерена самодоверба.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Вујче? - Виктор ме погледна изненаден. - Ах, Вујкото! - (Со каква леснотија мојот постар брат одбива да се сети за кого зборувам!).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Каков ли треба да биде типот на жена што ќе умее да го среди или поточно да го приземји необичното, дури и откачено чекорење на мојот постар брат?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А и она, што уследи во однесувањето на Виктор изобилствуваше со знаци што не можев да ги протолкувам бидејќи не бев сигурен колку бев јас виновен за натамошните постапки на мојот постар брат.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Речиси сум сигурен дека ако не бев овде Бојка ќе му беше веќе во утробата на мојот постар брат. На Бојка, изгледа, помалку ѝ пречам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Зини да ти кажам! - грдо ме исмеваше мојот постар брат.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Влатко најпрвин помисли да ѝ помогне на Мими, ама се премисли: подобро да не изигрува постар брат, нека се снаоѓа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Подиставен до оградата потоа гледаше како се редат првачињата - со родител, со баба, со дедо, со постар брат или сестра.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Откако мајка ми ги загуби и двајцата постари браќа, животот кој и преостануваше беше жртвуван на нашата иднина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Го чувствував како свој постар брат во животот, како собрат во неизвесната творечка одисеја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
До доцна во ноќта јас влечев навалени цртички, а постариот брат за цело тоа време ми се смееше, велејќи дека даскалот ме врати во прво одделение.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еднаш дурии добија писмо од неговиот постар брат Захур, од чија продавница го купија свилениот килим.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Е, па, тогаш нема проблем! - викна восхитено Мила.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)