А за тоа, за да бидат српските војници толку погани со жителите на Потковицата, имаа посебни и нерасчитени сметки уште од времето кога српските четници, оние на војводите Јован Бабунски и на Вангела Скопјанчето токму овдека, во Потковицата, беа претепани и понижени.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Па почнав да правам столни лампи со убав ажур, секоја за себе посебна и оригинална и истите ги носев во некои специјализирани продавници каде што се продаваа.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Посебен е Гули, посебен и особен...“ раскажуваше барменот на бистрото „Корзо“ на Широк Сокак бришејќи чаши, а Тодор Јовановиќ, братот на Томаица, кој помина да се напие едно кафе на брзина пред да замине на пат за Лерин го слушаше.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Зошто се случило ова? Како историчар знам дека тоа не е единствениот случај на крајот од Војната, но секој случај си е и посебен и поврзан со одредени околности и со одредени луѓе.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Високата професионалност на дипломатските кадри беше последица не само на внатрешната и надворешната позиција на земјата туку и на нејзините ангажмани што ги имаше како еден од главните лидери во движењето на неврзаните земји, кое во блоковски разделениот свет имаше посебна и значајна улога.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Генерално, ова се позначајните новини во оваа сфера: а) прецизно се дефинираа страните за склучувањето различни видови колективни договори, на различни нивоа (општ, посебен и поединечен) – чл. 216-220, ЗРО/05.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Сметаме дека следниве вистини се очигледни: -Дека сите видови се создадени различни но еднакви; -Дека сите се дарувани, секој посебно, со одредени неотуѓиви права; -Дека им припаѓа Слобода да живеат, Слобода да се Развиваат и Слобода да бараат Среќа на свој сопствен начин; -Дека за да ги заштитат овие од Господ дадени права, социјалните структури природно се појавуваат, засновајќи го својот авторитет врз принципите на љубов кон Бога и почит кон сите форми на живот; Кога која и да е догма на владеење ќе стане деструктивна по животот, слободата и хармонијата, органска должност на младите членови на тој вид е да мутираат, да исчезнат, да иницираат нова социјална структура, поставувајќи ги нејзините основи на такви принципи и организирајќи ја нејзината моќ така што ќе биде можно да се произведе сигурност, среќа и хармонија за сите живи суштества. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 61
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога на патот на органската еволуција стана очигледно дека мутацискиот процес неизбежно ги разградува физичките и невролошките врски што ги поврзуваат припадниците на една генерација со минатото и неизбежно ги насочуваат да преземат посебна и рамноправна позиција меѓу другите видови на Земјата, со која Законите на Природата и Природниот Бог ги дарува, сериозната загриженост за хармонијата на видовите бара да се утврдат причините за мутацијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Генетската мудрост сугерира дека социјалните структури, долго градени, нема да бидат отфрлени заради неважни причини и минливи цели. Екстазата на мутацијата е балансирана со болката.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)