Си помислив, зар е можно цело лето да е полна и црвена, или всушност, токму кога е таква ме привлекува да ја побарам со поглед?
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Вртиме кружно и бараме место за паркирање. Паркинзите полни и тротоарите зафатени.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И целиот тој беше полн и стежнат, со гола глава до високо над челото и со преостанатата коса повеќето пробелена.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Приквечер беше сешто живнато. По џаде врвеше нагоре-надолу свет, дворовите се разбудија, а крчмите, три или четири, беа полни и шумни.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој е полн и црвен во лицето, страда од притисок но не може да се откаже од чашето, - се подистави малку со главата наназад, зашто е далноглед и не му помагаат многу ни очилата, а и книгата ја истава со левата рака и ја гледа некако искосо.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Светот е во него, во неговите мисли и чувствувања, полн и бучен што му ги запленил сите сетила и ги оттуѓил од тоа што е навистина стварно пред неговиот поглед.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)