полн (прид.) - чинија (имн.)

Имаше и полни чинии со бадемов кафен ориз - пилав (еден од специјалитетите на Кети), мелено месо и ориз завиткани во листови од зелка, пржени домашни колбаси, многу зачинети, чорба, длабоки чинии со мешана зелена салата, потпечени пиперки со маслиново масло и разни други зачини, вклучувајќи ја и неизбежната туршија од пиперки, жолти и со форма на рокчиња, за кои Даниел ја предупреди Рози, ”Немој да си гризнала од оние. Ќе ти ја изгорат устата”.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- И ти заслужуваш јадење – рече таткото, па и нејзе ѝ стави полна чинија манџа и едно исто така убаво парче месо.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Та Чана знае дека таа кога и да се седне да се јаде, остава полна чинија и за него која на крајот ја изобуваат внучињата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Заслужуваш јадење – заклучи таткото и ѝ тури на бабата полна чинија манџа со прекрасно парче месо. На Зоки му се наполни устата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
А јас, без разлика на се, сакам мечтата слатка да ми се исполни: кога ќе си одам, крај мене да има полн бокал вода, полна чинија, а вие будалаците, опашајте ги во меѓyвреме мистриите и чеканите и метрото.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој го позеде и веднаш го отвори, како гладен скитник полна чинија.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)