Наместо консензус, Муф се залага за радикално демократскиот модел на „агонистички плурализам“, каде што сите антагонизми може да се изразат, а улогата на односите на моќ во општеството е препознаена, заедно со секогаш присутната можност за антагонизам. 3.2.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Секоја нова политичка теорија, сеедно како се нарекуваше, водеше назад кон хиерархијата и крутото уредување.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дури по цела една деценија исполнета со национални војни, граѓански војни, револуции и контрареволуции во сите делови на светот, Ангсоц и неговите ривали се појавија како целосно оформени политички теории.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Јавниот простор и јавното себство: Арент за јавната слобода „Агонистичкиот“ модел на јавниот простор се наоѓа во самиот центар и на политичката теорија на Хана Арент.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Таа го завршува првиот дел (поглавје 3) надоврзувајќи се на феминистичката теорија од последните дваесет години за да го покаже од полот условениот карактер на сегашната политичка теорија и политика , како и обрасците кои нив ги поддржуваат.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)