политички (прид.) - превирање (имн.)

Историјата на балканските ослободителни движења учи дека балканските народи (Срби, Грци, Бугари) успеале да се ослободат од османската власт во време на големи политички превирања во Европа во кои учествувала и Турција и со помош на големите сили, особено на Русија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Што сум истовремено во матицата на идеолошки и политички превирања.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Исто така, политичките превирања кои се случувале во Рим во време на граѓанските војни (49-42 г.пне.) имале и свој одраз на територијата на Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Веќе во почетокот на педесетите политичките превирања и колонијалното општество ми станаа неподносливи).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Највозвишената глетка што се издига над политичките превирања последниве години - изразот „возвишен“ треба да се сфати во најстриктна кантовска смисла - без сомневање е посебната слика од времето на насилното уривање на Чаушеску во Романија: побунетите мавтаат со знаме од коешто е исечена црвената петокрака, симболот на комунизмот, така што на местото на симболот кој го претставува самиот организациски принцип на националниот живот немаше ништо освен дупка во средината. Маргина 37 9 Маргина
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На почетокот на школските години плачев многу подолго отколку што е тоа нормално. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 31
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)