поинаков (прид.) - око (имн.)

Живееш во еден град триесет години, ги познаваш сите негови жители, а сега, наеднаш, читајќи весник и бавно чекорејќи, запаѓаш меѓу непознати луѓе, поинаку облечени од оние што ги познаваш, со поинакви очи, со поинаков говор.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Имаше поинакви очи од сите деца кои ги бев видела; тоа беа очи кои плачеа навнатре, а солзите паѓаа некаде таму, длабоко во него, и не го носеа она ослободување кое доаѓа по плачењето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Господи, ако веќе си го обдарил со свест за себе и со поинакви очи од другите живи нешта, зошто тогаш кусиот живот си му го претворил само страдање?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Знаеше дека почнал да ја гледа со поинакви очи бидејќи музиката што дотогаш ја носеше со себе одеднаш исчезна.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но, тупаницата на отец Стефан Писмородецот биеше безмилосно ако јас читав со поинакви очи од неговите; еднаш прашав дали можеби Јов греши затоа што е безгрешен, и дали можеби Бог во таа книга е премногу суров, оти иако му ги враќа имотот и добитокот, и децата што претходно по ѓаволов наговор му ги зел – тоа не е истиот имот, не е истиот добиток, и што е најскрбно и за мене најнесфатливо – тоа не се истите чеда што му ги зел; прашав и добив тупаница не по крстот, ами по носот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Непознатиот пријател на нејзината пријателка ја слушаше внимателно, трудејќи се низ симболиката на патиштата, пилињата, тројките и тежините да си го види животот со поинакви очи, барајќи во филџанот одговори на прашањата за кои таа немаше апсолутно никакви предзнаења.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Дотогаш се плашев да им се приближам на другите деца (брат ми Зигмунд за мене никогаш не беше дете), некоја чудна непријатност ме облеваше дури и од присуството на моите сестри, ама уште кога го видов Рајнер, сакав да бидам близу до него.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)