Си ја замислував апсурдноста: распарталена книга пронајдена на улица а потоа прогласена за своја само затоа зашто не бил познат авторот! А згора на сѐ распарталена.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во Берлин се доселувале познати автори, а берлинската сецесија со Либерман, Коринт, Слевогт и Леистиков наскоро станала водечката германска уметничка група.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
На оваа сцена се поставуваа и успешно се изведуваа класични и модерни драми, од познати автори во светот, како на пример, Достоевски, Брехт, Молиер, Стринберг, Гогољ, Крлежа и многу други.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Овие и некои други слични размисли не беа во состојба да повлијаат да помислам дека картичките извезени со стихови всушност не постојат и дека се загатка што ја испраќа сонот за да ме вознемири.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)