Си ги собрал Нуне стиховите, си ја присобрал поетската душа, си ја подотворил сувата уста и како за себе изустил: - Ај, мајката, каде згрешив, во што погрешив?
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Добро де, ја знаеш, поетска душа“, ја бранеше Мирко - „па и нека зборува, ние си молчиме, уште не сме се расониле.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)