Во третиот алузијата не е директна, но сепак е доволно јасна: “подредениот бог” не може да биде никој друг освен Тот, богот секретар, писарот на Ра.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
И „криптограмите“ исто така лесно можат да бидат алузија на Тот, кој не само што го „измисли“ графичкото претставување туку и, како што видовме, самите криптограми. Тоа е очигледно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)