Овие три подотворени прозорци станаа мое интересирање во текот на животот, ама само еден се раскрили сосема.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Беше тоа единствениот подотворен прозорец во градот. Барем нејзе така ѝ се чинеше.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Само човек, човек слушаше, а човек никаде немаше.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Благо погледна кон подотворениот прозорец.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)