- Таа сенка секако е моја.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Сенката појде по него, лево и десно, како што одеше Карамба-Барамба, додека возбудено повторуваше: - Сега не сум како бивол без рогови, папагал без крилја, слон без сурла.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Можеби сенката имаше малку криви нозе и поголеми уши, но беше сенка и можеше да му ја врати радоста на несреќниот Карамба-Барамба.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Тој рече: - Оваа сенка има криви нозе и малку поголеми уши.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)