поголем (прид.) - напор (имн.)

За да се разбере “реалната” природа на нештата мора да се направи многу поголем напор за да се открие она што лежи “зад” појавата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На ист начин, во Позиции попроникливиот поглед покажува дека означителите и означените немаат независно значење (и како такви, се налага, не треба да се гледаат како дистинктни), и во Маргини на философијата за Аристотел и другите философи се покажува дека употребуваат метафори токму во нивната расправа за природата на метафорите и не-метафорите.4 За Дерида исто така, појавите се заведувачки, и зад она што изгледа невино и вистинито постои нешто покомплицирано и попроблематично.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Она што е лесно да се види тие го сметаат за површинско - т.е. нешто што не наведува во погрешна насока.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Откако ги смирив страстите без поголем напор се навраќам на драмата во неколку чина, наречена живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако животот е театар, тогаш добро го одглумив.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Уште поголем напор треба да вложиш за да им докажеш на американските студенти дека се идиоти.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Како да ѝ требаше поголем напор да се присети...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тие најчесто зборуваа на јазикот на тишината, кој требаше да се учи со поголем напор отколку друг јазик.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Според темата нас нѐ интересираат пред сѐ оние три, во коишто се класифицирани трудовите што се занимаваат со негативните ефекти што популарната култура наводно ги има врз високата култура, врз публиката и општеството во целина.5 Обвинението за штетните ефекти на популарната култура е засновано на три претпоставки: дека однесувањето за коешто е наводно одговорна популарната култура, навистина постои и е с присутно; дека содржината на популарната култура содржи модели на таквото однесување; дека затоа има негативни ефекти.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Најголемиот проблем на критичарите на популарната култура е во тоа што се ретко кога поткрепени со факти или колку толку проверливи податоци.2 Во преден план на повеќето расправи се главно таканаречените “ефекти” на популарната култура, што честопати е тешко да се докажат (или од содржината автоматски следи ефектот).3 Критиката на популарната (или масовната4) култура е можно и покрај опширната библиографија без поголем напор да се систематизира и распредели во неколку основни категории.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Токму тоа го сторил веќе споменатиот Ганс во книгата Popular Culture and High Culture (1974), каде што сите минати и повеќето од идните okno.mk | Margina #32-33 [1996] 102 долго подготвувани трактати и пригодни изблици ги разделил во четири категории.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)