повисок (прид.) - од (предл.)

Колку за илустрација, ако само машините и инвентарот од фабриката беа демолирани и однесени во отпад, како старо железо, ќе се земеше сума која е повисока од проценетата вредност за кое беше продадено претпријатието!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, по оваа, само навидум добиена битка – следуваше уште едно разочарување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Над фабриката беше отворена стечајна постапка и беше назначен стечаен управник од Скопје.4 Сите вработени отидоа „под Биро“ – т.е. секој, зависно од својот стаж, неколку месеци земаше паричен надоместок во случај на привремена не- вработеност, кој им следува како уставно и законско право.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Бог го кренал светот повисоко од досегот на мојата рака и го спушта на моите плеќи како ќе му текне.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Меѓутоа, целото високо и ридесто крајбрежје на Рајна, и од една и до друга страна, е послано со лозја, па други и под самите врвови, кои некаде се повисоки од скопско Водно.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сепак, најексклузивни објекти во овој дел на Берлин се Градскиот хотел, кој се извишува со своите 37 ката на повеќе од 120 метри височина и кулата „Фернзехтрум“, која е близу дваипол пати повисока од хотелот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кметот се истегна самозадоволно: - Немаше повисок од мене.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Да потпораснеш, да се напласти снег повисок од твојот бој, утринум рано со бадник и со торбуле да чукнеш на вратата на дета ти, тетка ти, да ги затечеш покрај огниште, да им бакнеш рака, да те благословат; нешто потоа, како во сон да видиш една огромна смрзната река во која се фрла крстот и по него се фрлаат и неколкумина за да и на овие свои години пак да не можеш да сфатиш дека сето тоа било една обична рекичка, мал јаз, еден поп и еден огромен крст и молитви што се издигаат до небесата...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Со денови, со ноќи, откако извишија ѕидовите, Откако во правта околу нив, под нив Се препознаваше белиот малтер Измешан од сонце, од воздух, од дожд, Мајсторот дигаше, ги потпираше, ги врзуваше Греда по греда, штица по штица, Коваше брут до брут, клин до клин, Сѐ дури не се покажа костурот на покривот Сѐ дури не дојдоа сите да ја даруваат куќата, Сѐ дури не извиши таа повисоко од сите други куќи Од каде можеше убаво да се види месечината Како влегува низ отворениот прозорец И лази под постелата на заспаното детенце во старата куќарка.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Ако се има во предвид дека во Р.Македонија од неодамна и средното образование се третира како задолжително и најчесто трае 4 години (од 14 до 18-годишна возраст) тогаш станува нејасно дали законодавецот мисли на задолжителното основно образование или пак предвидува законска можност за вработување која е практично неизводлива во реалноста!?; г) беше додаден нов став кон чл. 252 кој предвиде дека работодавачот кој ќе склучи договор за извршување на работа надвор од неговата дејност (договор за дело, авторски договор), а притоа ќе исплати надоместок (т.н.„хонорар“) за извршената работа во износ повисок од износот на минималната плата утврдена со закон16 е должен да плати придонеси од задолжително социјално осигурување (чл. 7 од ЗИДЗРО/јул.14).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Тогаш, во време газење лепешки, не беше згодно да се ѕирка во дворот на соседот, зошто нозете на жените им беа засукани догоре, до пушталките, па нивните бутови, обли и бели, зашто никогаш повисоко од колената не ги фатило сонце, дури до таму беа избрбешкани со лепешки.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Според вашите реакции, другари, во оваа намера нашиот Боге успеал!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Збровите со кои се трудеше да ме одбраниш умни ти беа, батка, и добро обмислени.: „Афериве што се обидуваме да му ги припишеме на наш Боге, тврдам јас, се обични скалила од чад по кои се обидува неговото машко его да се покачи повисоко од другите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас така размислувам, кога тој се исправи и - што да видам? Да не ве излажам, ама уште колку за цела глава повисок од писарот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Бело-црните штркови носени од топлата струја на ветерот вртат широки кругови над водјето и фаќаат висина повисока од ридјето на Пелистер и Галичица.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Неговата девиза била: „Секогаш делата стојат повисоко од зборовите“ 29.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Продолжуваше само да гледа во густите роеви снежинки, во чие што виорење не постоеше никаква разлика од вчера, завчера, чиниш денеска воопшто не беше некој друг ден, погледот пак му заскитуваше во таа маглива, бела шума од снег, еден болен човек со она чувство за умирањето во своите мускули, нараснато во него повисоко од неговите рамена.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И жабата е повисоко од мене, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само очите ми се над земја, вели, и сѐ е повисоко од мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои се побуниле; повеќето од половината нови светци биле во животот повисоки од тој Онисифор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Највисок и со најмудро чело бил Онисифор Мечкојад и со такви очи пред кои можел да клекне и најсомничав ангел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ме најдоа на провала. Бев за разум повисок од мојот старец во таа вештина но сепак ме најдоа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Зетот Богдан ја поткренал ногата повисоко од невестата, со цврст отсек, му се гледаат белите волнени чораби под ногавиците на бечвите порабени со гајтан; при замавот, дуплите ракави на џамаданот му се поткренале нагоре како крилја од птица; под фесот зафрлен кон тилот му стрчи парче коса како празови лисја влажна од пот; погледот му е свртен кон невестата која ја следи во играта.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Отец Симеон беше сигурен дека е повисок од Мирона за неколку пршлени во `рбетот. Се спријатели со браќата Крловец од здодевност.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ме најдоа на провала. Бев за разум повисок од мојот старец во таа вештина но сепак ме најдоа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во тој случај, пропишано е дека вкупниот износ не може да биде повисок од правото утврдено при првата исплата (чл. 9, ЗИПРМ/94).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Тече оваа река по твоите натколеници нагоре и ако некојпат останеш без небо ќе израсне мостот повисоко од сите векови и пепелта твоја да ти се поклонува.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Цвеќиња, маргаритки повисоки од нас. Ги собиравме белите листенца и полневме цели кошови.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Та сите други ќе бидат мали за него... а тој повисок од сончевиот врв, голтајќи сончева лач... ќе досегне подем!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Прекрасна, прекрасна, слушам и се осеќам повисока од сите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Секаде е повисок од својата височина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но осеќам дека е многу повисок од мене и сета ме има поклопено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не виде ниту една мома или момче да се повисоки од неговото рамо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Не, малку ќе да е повисок од тебе. Спрема Ташко мој, ти си кускуле...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Го премерив Абраш и забележав дека, освен што е за половина глава повисок од мене, нема кој знае какви мускули.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Беше малку повисок од мене, со неисчешлана црвеникава коса и со многубројни ситни дамки по лицето.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Но рибата, која беше необична затоа што знаеше да скока, овој пат скокна повисоко од секогаш и се најде во реката.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
А во тихите вечери, кога над реката се вртеа јата комарци, а рибите скокаа по нив, дедо Гога стоеше на дрвениот мост очекувајќи да ја види и необичната риба што скока повисоко од сите.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)