ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Го гледаше како оди гордо исправен и како живо контрастира со изгледот, синиот костум, облеката во нашето старо маало, меѓу луѓето со работнички и селски облеки, жени со разнобојни и посрмени народни носии, кои ги носеле во планинските села.

Во тој свет на маалото имаше населено, пред војната и по војната, луѓе од сите страни на Балканот, но и надвор од него: Македонци, Албанци, меѓу нив муслимани, католици и православни, познати како Шкрети, Турци, Срби, Ерменци, Грци, Бугари, Власи, Хрвати, Босанци, Роми, дури по некое руско семејство и други, сите поврзани со заедничката грижа на опстанокот на семејствата, како да ги нахранат децата во гладните времиња, принудени во едно време да чуваат кози, да се здружат со козите на козарите, повикани од режимот од планинските села, да станат работничка класа, но набргу козите од други причини им беа одземени од козарите и ликвидирани, а козарите не станаа никогаш работничка класа каква што ја замислуваа архитектите на новото комунистичко општество.

Селското кино беше место каде што се сретнуваа младите момчиња и девојчиња од градот кои исто како и ние ги поминуваа летата во прекрасното планинско село.

Тоа беше планинско село во подножјето на масивот.

САЈНА- превозно средство што заменува кола во планинските села.

Да си роден во едно планинско село на Македонија и до твојата десетта година само да слушаш дека постојат и други села освен твоето и други луѓе освен оние што ги познаваш!

Алајко Ошев и Митре Ирчев, луше од власта и на власта, едно јулско утро измазнети, стокмени, со црвени вратоврски, утлеисани, со б`снати чевли, со чанти во рацете го чекаа џипот за да ги однесе во планинското село Ошево, како членови на Мировниот совет, како авторитетни помирители, но не и на војување (војната ја поминале „во позадина“).

Таму, во планинското село требаше да се најдете со мештаните кои беа искусни ловџии.

Магијата наречена Америка, Христов ја авторизирал во неколку негови романи и експлицитно во написот насловен како ”Личен портрет”: Кога како дете бев во Македонија, во моето заостанато планинско село (Кономлади) владееше голем занес за Америка.

По неколку дена во малата касарна на среде живописното планинско село, Едо како да заборави дека е војник.

Таму селаните од тоа Ливаѓе биле во кавга со селаните од соседното планинско село Брезница поради шумата.

Пред две години работел на некоја куќа во едно подалечно планинско село. Оттаму не се врати веќе.

А додека куршумот не му ја скршил челната коска го сонувал своето планинско село и својот црвен сетер во него. И некоја своја Марија.

Роден сум во планинско село...

Власите во Грција немаа и немат никакви права, не смееја да зборат влашки, да живеат во градовите туку мораа да останваат високо во планинските села, на песните им го менваја тексто во грчки и ги претставуват како нивни да се.

Ниеднаш не успеа да ги осознае сите оние работи, што би ги сетил, влегувајќи во својата куќа на крајот од планинското село.

Отсекогаш знаеше за себе дека е еден од оние, што ја имаа примено таа приказна од старците, таа дива молитва на луѓето од планинското село.

Мајка ми која го преживеа крлежот во увото во планинско село во минатиот век и пукнување на слепо црево во интернат во туѓина каде што ја идентификувале со плочка со бројче околу вратот далеку од дома и од родителите, почина на клиниката која е на десетина метри од моето работно место во истиот момент додека на брифингот се фалевме колку се успешни реформите во здравството.

Татко ми не поверува.

За делче од миг низ неговото сеќавање поминал настан од неговото најрано детство: неугледна старица од некое планинско село дошла на еден Велигден во полна црква и со голем крст во рацете го надвикала свечено облечениот поп барајќи од набожниците да појдат по неа во доброволна смрт.

Што можел да стори Онисифор Проказник - да побара од непознатите осуммина да се тргнат од патот за да помине дружината со двоколките или да заповеда веднаш да се пука?

Макронисос пукаше во мене... 4 ТОЛКУ МИ РАСКАЖА Харилаос, дваесет и двегодишно момче од некое планинско село на Пелопонез.

Затоа измислуваше секакви начини не само да не ја викаат туку и да не ја пишуваат така; во тоа ѝ појдоа на рака невремињата што дојдоа и честите преселби; па така, додека се симнуваа од планинското село и одеа од едно место во друго, на Дуде и успеа кога слегоа в град да се запише на училиште под друго, всушност малку изменето име, изговарајќи се дека крштелното ѝ е изгорено во војната.

А што друго можеше и да се очекува, освен да се освести од сопствените блујаници на затворскиот нужник за клечење, кога мртов пијан од бруцошка матежина на доточка и првоток се качил на маса во студентската менза и држел говор - за сѐ и сешто, од прадедо му знаменосец на Мечкина Дупка до дедо му роготрубач на Зајчев Рид, од вујко му рудар во Аргентина до стрико му говедар во Патагонија, ниеден од оваа власт слезена од планините, ниеден од неговото планинско село да е член барем во Управата на спелеолошкото друштво ако не во управата на филателистите. На Републикава, да ја ебам.

Му рекле дека заминале во некое далечно, планинско село.

Имаше прецизни извештаи и од најоддалечените планински села, од градовите, од долините, за илјадници, милион ликвидирани кози.

Познати козари од планинските села, кои зад себе влечеа цели стада кози, со снажни прчови, се искачуваа на големата бина среде плоштадот, на која, по обичај, за време на големите паради, дефилеа и митинзи стоеја највисоките раководители на новата На­родна Република Македонија во новата социјалистичка Федеративна Народна Република Југославија.

Така ти е зиме во планинските села. снегот не ги изненадува.

Погледнете ги бројните планински села, ноќе, околу Езерото.

Таа живеела во едно планинско село и, по обичај, кога фамилијата работела на некоја нива, домаќинката носела ручек.

Зеде невеста од едно далечно планинско село, а готвачката беше од село Марена и кога ме виде мене како работам ми рече: Ќе те земам снаа за мојот син.