пијан (прид.) - ноќ (имн.)

На крајот на таа пијана ноќ, или поточно во утрината, се разбуди токму на таа иста софа.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во тие пијани ноќи тоа навредуваше; тогаш излегов од себе како полжав и бев исто толку непријатен од самосожалување и од замрачена свест.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Во тие пијани ноќи тоа навредуваше; тогаш излегов од себе како полжавни бев исто толку непријатен од самосожалување и од замрачена свест.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)