пијан (прид.) - гробар (имн.)

Вечнаја памјат, вечнаја памјат, вечнаја памјат! - Одлета, рече пијаниот гробар, враќајќи се од кај црешната, одлета врапчето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пијаниот гробар си го исекна носот, а на црквинската црешна почна да црцори врапче.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Еден пијан гробар се занурка над гробот и луѓето го задржаа, фаќајќи го под мишките.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ебати животот, рече пијаниот гробар и пак го издува носот, го исекна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Еј, врапчено нѐ гледа, рече пијаниот гробар, подавајќи се меѓу луѓето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)