И во двата случаи името на населбата укажува на место отаде гората, зад гора.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Утврдувањето дали сите пишани документи одговараат на ортодоксноста на моментот претставува обичен механички чин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Зашто во сите пишани документи наваму се споменува со новото, со сегашново - Загорани.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Пишани документи немав, но ми беше надеж фактот што еден странски патописец се обрнал кон Маказар и пишувал за него.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Но тој во свеста на луѓето, во нивните разговори за Акиноските и воопшто за Потковицата, па и во некои пишани документи си остана познат со старото име - Имотот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Минатите настани се тврди, објективно не постојат, туку опстојуваат само во пишаните документи и во човековото сеќавање.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А ако е потребно да се преуреди сеќавањето, или да се преиначат пишаните документи, тогаш е неопходно и да се заборави дека тоа било направено.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)