Во еден миг, Татко убаво забележа дека некој му шепоти на уво на градскиот партиски секретар.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Следуваше состанокот, околу Татковиот избор за судија, со другите двајца членови на државната комисија: партискиот секретар во Судот, Аспарух Зафиров, и со помошник-министерот Алал Комби.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Но директорот продолжуваше да го прекорува својот сервилен заменик: - Сте можеле, другар Палигоров, барем како партиски секретар во Архивот, да ги отворите очите, кога сте го прифаќале заклучокот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Партискиот секретар, не сакајќи да полемизира, задржувајќи си го авторитетот во рамките на својата функција, го предупреди: - Не е време да се полемизира со вас!
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
- А да знаете дека партиски секретар во селото не беше некој лруг, ами другарот Лазо, ленивецот и мечтателот селски...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Се досега пред себе ја гледаше само онаа замислена прекрасна иднина која длабоко му ја беа вкорениле недоучените партиски секретари и ете, сега, со очај во очите, го гледа безизлезот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тој се врати во својата земјанка, од офицерската чанта извади испишана хартија И тивко го чита упатството: „До командантите, партиските секретари и политичките комесари на одреди.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ќе ни доаѓаат партиските секретари, кои ќе ни држат говор, а потоа ние заедно ќе имме многу митинзи и ќе одиме во Солун, па дури и во Атина да го слушаме Захарјади кој ќе ни зборва за новите победи...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Зборот на партискиот секретар, на политичкиот комесар беа зборови на партијата. Беа свети. Се примаа и се прифаќаа без поговор.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Козари, испратени од Чанга, му носеа на партискиот секретар младо сирење во мало каче, од кое тој со задоволство со ракијата мезеше со младо кромитче.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се слушна одобрување од блиските козари, се разбрани белата маса, партискиот секретар не очекуваше ваков одговор.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Беше јасно дека козарите нема да отстапат ниту чекор. Партискиот секретар беше бесен, но се воздржуваше.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Партискиот секретар сомнително и заканувачки вртеше со главата на зборовите на Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Партискиот секретар прв нешто промрморе за себе и молкна.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Партискиот секретар на градот и градоначалникот се искачија на парадната бина за да се сретнат со водачите на козарите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Градоначалникот беше човек во години, одмерен, макар што ги знаеше границите на својата власт, а кога беа со партискиот секретар на градот еден спроти друг, му ја препушташе нему иницијативата, овој пат му стана веднаш јасно дека сам треба да ја преземе иницијативата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Такви мисли го обземаа партискиот секретар.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Партискиот секретар и градоначалникот ги свикаа надлежните служби во општината, во присуство на членовите на партискиот комитет.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да ја знаеја овие кадри, овие догматски сили тајната инструкција за трансформацијата на козарите во индустриски пролетаријат, сигурно не ќе поминеше добро партискиот секретар на градот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Партискиот секретар на градот не спиеше по цели ноќи, откако се населија козите во градот, размислуваше, сакаше да открие од која глава е дојдена директивата за уништување на козите – од градот, републиката, федерацијата или од братската социјалистичка заедница.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Партискиот секретар стануваше сѐ позагрижен поради овие барања, дури некој спомна на еден состанок, и оставка, а и тој самиот напати ќе си помислеше да си замине од функцијата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кога ли успеал да ја организира оваа гозба, алал да му е, си дорече секретарот, гледајќи го блажениот и опуштен израз на републичкиот партиски секретар.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Еј, види, види, дури и републичкиот партиски секретар го повикале.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Меѓутоа, како што минуваше времето, нешто се промени, се скрши кај републичкиот партиски секретар кој ја носеше со себе конечната одлука.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)