паднат (прид.) - пушка (имн.)

Ги слушаше како завиваат од двете нивни волчешки посоки, останат сам и увиснат, загледан во својата падната пушка во снегот под себе, токму на она место, каде што само до неодамна стоеше неговиот мршар, сега сосема сам, и сега дури и без него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)