отворен (прид.) - череп (имн.)

Х се шеташе по градските улици со отворен череп.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Кога Маре ја фати капата, Фоте се уплаши дека може да припука, но во отворениот череп немаше ништо освен празни прегради.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„И не барај од зборот да плаче Или да се смее Зборот е голема опачина на она што треба да се случи А опачината, опачината е отворен череп Од неа се јавуваат можеби најлудите цвеќиња Оние што не си го знаат ни името“
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
За исчезнувањето на мозокот на Мартон имам две тези: тој од самиот почеток немал мозок, живеел со отворен череп и поради тоа носел шешир.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)