Од содржината пак ќе му биде веројатно секому јасно, каде се насочени моите симпатии.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Најверојатно без многу ризик можеме да тврдиме дека денес популарната музика со своите карактеристики е некаков основен модел на современата популарна култура.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Веќе заради мојата “зависност од музиката” не можам (и не сакам) да тврдам дека написот што следи е нешто повеќе од субјективен поглед.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Сè се случува без воопшто да треба да се помрднеме кон нешто, или да тргнеме некаде“ (Вирилио). (...) Телото исто така веќе не е основен модел за една потполна структура којашто низ историјата била подлога на идеали, како научни така и уметнички.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)